به گزارش همشهریآنلاین این فستیوال که از ٢١ شهریورماه با اجرای شهرداد روحانی روی صحنه رفته بود، در ٣٠ شهریورماه با اجرای «سهراب پورناظری و آنتونیو ری» به پایان رسید.
تهمورس پورناظری ، نوازنده تار وآهنگساز و مدیر فستیوال موسیقی بارانا، در آخرین اجرا با تشکر از حضور و همدلی مردم و همراهی و حمایت مسئولان گفت: «این فستیوال شبهای ماندگاری را در تاریخ موسیقی کرمانشاه رقم زد. بزرگان موسیقی ایران و جهان در بیستون روی صحنه رفتند. شهرداری، استانداری، اداره ارشاد، پایگاه جهانی بیستون و سازمان میراث فرهنگی، همهوهمه این خردورزی را داشتند که بدانند چه اتفاقی در این استان در حال رخدادن است و من نیز دانستم که هنوز مسئولانی هستند که کارهای خوب را دوست دارند».
این نوازنده و آهنگساز ایرانی و کرمانشاهیتبار در ادامه سخنانش امیدوارانه این فستیوال را سرآغاز یک حرکت فرهنگی پایدار دانست و گفت: «امیدوارم حال خوشی که این شبها به واسطه حضور هنرمندان بزرگ در این شهر داشتیم، گرد غباری از چهره کرمانشاه بتکاند و حال کرمانشاه را که خوب نیست، اندکاندک خوب کند تا این شهر همچون گذشته باز بر تاج تاریخ ایران افتخارآفرین باشد».
سهراب پورناظری، نوازنده و آهنگساز کرمانشاهی که در آخرین شب این فستیوال، هم میهمان و هم میزبان بود، در سخنان خود با یادآوری شرایطی که در دوران جنگ بر مردم کرمانشاه رفته است، گفت: «همه میدانیم که در این شهر چه استعدادهایی در هنر و در موسیقی به هرز رفت. بخش اعظمی از موسیقی ملی و سنتی ایران در دست کرمانشاهیهاست و باعث افتخار این شهر و هنرمندان است. بههمینخاطر این سعادتی برای من است که اتفاقاتی از این قبیل، بیشتر شود و من نیز اطمینان دارم که در جامعه ایجاد انگیزه خواهد کرد».
این نوازنده تنبور و کمانچه در ادامه با تأکید بر نیاز به حمایت مردم ادامه داد: «پدر بزرگوار، تهمورس عزیز و من، هیچ مضایقهای در زمینه برگزاری چنین برنامههایی نداریم و امیدواریم این فستیوال را بشود ١٠ سال ادامهاش داد تا به یکی از قطبهای فرهنگی خاورمیانه و آسیا تبدیل شود».
آخرین شب از دومین دوره فستیوال موسیقی بارانا با اجرای آنتونیو ری، سهراب پورناظری در سه بخش در بیستون اجرا شد که شامل تکنوازی آنتونیو ری، تکنوازی سهراب پورناظری و همنوازی این دو نوازنده و گروه پنجنفرهشان بود.
به گفته مدیران برگزاری فستیوال بارانا، این فستیوال قرار است سال دیگر نیز در بیستون، تهران و در یک شهر تاریخی دیگر برگزار شود. سهراب پورناظری در توضیح آخرین قطعه اجراشده با نام «زریاب» گفت: «چند سالی است که من تمرکز خود را روی تلفیق و همنشینی موسیقیهایی گذاشتهام که خاستگاه ایرانی دارند؛ مثل همراهی تنبور و دودوک در ارمنستان یا فلامنکو گیتار و تنبور و کمانچه. فلامنکو گیتار نیز بیس ایرانی دارد و این جنس از موسیقی از سوی زریاب کبیر از ایران به منطقه آندلس رفته و آنجا تکمیل و با موسیقی کلاسیک غربی ترکیب شده است».
او با اشاره به رؤیای همیشه خود که تلفیق موسیقی ایرانی و اسپانیایی بوده، ادامه داد: «سال گذشته دوست عزیزم، آنتونیو، را برای این پروژه یافتم. زریاب برگرفته از اثر نوازنده بزرگ فلامنکو، پاکودلوسیا، ساخته شد و من براساس آن قطعه یک ملودی نوشتم که مسیر سفر زریاب کبیر را از ایران به مناطق عربزبان و سپس به آندلس نشان میدهد».
سهراب در آخرین جملات خود به بیستون باابهتی که پشتش به آن گرم است بالید و به شهری اشاره کرد که شهر استاد بهزادها، حاجیخان ناظری و در نسلهای بعد کیخسرو پورناظری، شهرام ناظری و کیهان کلهر است و باید چراغ موسیقی ایرانی را زنده نگه دارد.
شامگاه سهشنبه ٣٠ شهریور، دومین دوره از فستیوال موسیقی بارانا با طلوع مهتاب بر فراز بیستون پایان یافت.
نظر شما